Een enthousiaste aspirant verruilt zijn orale auditie voor een praktische verkenning en levert een spektakel van zelfgenoegzaamheid op. Gekleed in hakken en bril streelt en zuigt hij vakkundig, met als hoogtepunt een bevredigend hoogtepunt.
De scène ontvouwt zich met een man, fris en enthousiast, die aankomt voor een castingsessie. Hij heeft een unieke vaardighedenset, een die de interesse van de regisseur wekt. Na een kort interview wordt hij naar de pluchen bank geleid, waar de echte actie begint. Hij is niet zomaar een vent, hij is een zelfgenoegzaamheid maestro, en hij staat op het punt een show te geven. Hij begint met het likken van zijn eigen pik, een verleidelijke vertoning van zelfliefde die de regiseerder met ontzag achterlaat. Dan gaat hij op handen en voeten zitten, zijn vingers dansend over zijn schacht, zijn kreunende kamer in de camera. De camera legt elk detail vast, elk zweten vast, lebbert elk genot op de bank, tot slot schudt hij zijn vingers op de bank terwijl hij zijn explosieve lichaam bespeelt, zijn magie afsluitend en zijn solo-optredend. Het hoogtepunt is nog steeds een explosieve scène, het hoogtepunt van zijn optreden. Het explosieve lid van de scène laat zijn explosieve lading achter, maar de herinnering is nog steeds tevreden.
Loading comments