Ένας πρόθυμος υποψήφιος ανταλλάσσει την προφορική ακρόαση για μια πρακτική εξερεύνηση, παρέχοντας ένα θέαμα αυτοϊκανοποίησης. Φορώντας τακούνια και γυαλιά, χαϊδεύει επιδέξια και ρουφάει, με αποκορύφωμα μια ικανοποιητική κορύφωση.
Μετά από μια σύντομη συνέντευξη, ο σκηνοθέτης οδηγείται στον βελούδινο καναπέ, όπου αρχίζει η πραγματική δράση. Δεν είναι ένας οποιοσδήποτε τύπος, είναι ένας μαέστρος που ευχαριστεί τον εαυτό του και ετοιμάζεται να κάνει μια παράσταση. Ξεκινά γλείφοντας το δικό του κόκορα, μια δελεαστική επίδειξη αγάπης για τον εαυτό του που αφήνει τον σκηνοθέτη σε δέος. Μετά, πέφτει στα τέσσερα, με τα δάχτυλά του να χορεύουν πάνω από τον άξονα του, τα βογκητά του να αντηχούν στο δωμάτιο. Η κάμερα απαθανατίζει κάθε λεπτομέρεια, κάθε λεπτομέρεια της απόλαυσης. Τελικά, κάθε ίχνος ευχαρίστησης. Τελικά, δουλεύει πάνω στο σάλιο του. Η εκρηκτική δράση αφήνει το μέλος του να τελειώσει. Η εκρήγησή του αφήνει το εκρηκτικό τελείωμα της μνήμης του.