Len Dinhs reis van zelfgenoegzaamheid

Leen Dinh, een jonge studente, heeft gesmacht naar het diepe genot dat alleen een sensuele verkenning kan bieden. Hij is gegrepen door de allure van zijn eigen lichaamsbouw, zijn pulserende symbool van mannelijkheid. Op een noodlottige avond besluit hij aan een reis van zelfontdekking te beginnen, een reis die hem naar het diepste van vleselijk genot zal voeren. Met een diepe ademteug begint hij aan zijn solo-act, zijn vingers zachtjes strelend over zijn stijve schacht. De anticipatie bouwt zich op, zijn ademhaling slaat toe terwijl hij door het onbekende terrein van zijn eigen lijf navigeert. Zijn hand beweegt in een ritme elke dansgolf, waarbij hij zijn genot door zijn slagen laat stromen. Zijn ogen, meestal gevuld met kattenkwaad, hebben nu een blik van pure extase. Hij is verloren in de stuiptrekkingen van genot, elke centimeter van zijn verteerd worden door de sensatie. Zijn lichaam spant zich aan, het genot bereikt zijn hoogtepunt. Met een laatste, krachtige slag laat hij los, zijn lichaam stuiptrekkend in de nasleep van zijn hoogtepunt. De kamer valt stil, afgezien van zijn zware ademhaling. Len Dinh, de veroveraar van zijn eigen lichaam, koestert zich in de glorie van zijn verovering.